سیاستگذاری رفاهی امروزه به بخش جدایی‌ناپذیر تمام دولت‌های مدرن بدل شده است. تنظیم‌گری و ایفای نقش فعال در حوزه بیمه‌های اجتماعی، بازنشستگی و مستمری، حمایت خوراکی، تامین حداقل معیشت، نظام‌های یارانه‌ای، آموزش، بهداشت و سلامت، مسکن و … بخش جدایی‌ناپذیر کارکردهای دولت مدرن قلمداد می‌شود. این سیاست‌ها با قبض و بسط متفاوت و وابسته به گرایش‌های اقتصادی دولت‌ها، بافت اجتماعی و ساخت سیاسی هر کشور اعمال می‌شود. آشنایی با ابعاد مختلف این سیاست‌ها و نمونه‌های عملی سیاستگذاری رفاهی ضرورتی انکارناپذیر برای تدوین سیاست‌های رفاهی در ایران نیز هست. در همین راستا استخراج برخی از نمونه‌های سیاستگذاری موفق در کشورهای مختلف بر اساس سفارش معاونت رفاه اجتماعی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی در دستور کار مرکز توانمندسازی حاکمیت و جامعه جهاد دانشگاهی قرار داشته است. مجموعه کلیپ‌های «مطالعه تطبیقی نظام‌های رفاهی کشورهای جهان» در این راستا طراحی و منتشر می‌شوند.
آموزش فنی‌وحرفه‌ای در آلمان که همکاری نزدیک میان دولت، شرکت‌ها و شرکای اجتماعی اصلی ترین ویژگی آن است، به مدارک حرفه‌ای باکیفیت منتج می‌شود و هر دو نوع آموزش‌های ابتدایی و مستمر را در برمی‌گیرد.
در آلمان بخش زیادی از آموزش فنی‌وحرفه‌ای در محیط‌کار صورت می‌گیرد و تا حد زیادی بر پایه برنامه کارآموزی «سیستم دوگانه»ای بنا شده است که آموزش در دو فضای یادگیری، یعنی شرکت‌ها و مدارس فنی‌وحرفه‌ای را با یک‌دیگر تلفیق می‌کند.
در بیمارستان‌های بزرگ‌تر در شهرهایی چون پکن و شانگهای، شما افراد زیادی را از اقصی نقاط کشور چین می‌بینید. بهترین بیمارستان‌ها مملواند از افرادی که با خانواده و بارهای سفری خود به بیمارستان می‌آیند. در سالن‌های این بیمارستان‌ها، افراد در صف‌های طولانی منتظر ایستاده و حتی موقتاً در این سالن‌ها ساکن شده‌اند تا خدمات درمانی لازم را دریافت کنند. وقت پزشکان به‌شدت پُر است، طوری که آن‌ها حتی فرصت ندارند لبخند بزنند. بیمارستان‌ها یکی از دیوانه‌کننده‌ترین جاها در چین است.
در چین بیمارستان‌های کوچک (کلینیک) مراجعین کمتری دارند، چون مردم تنها به پزشکان معروف از بیمارستان‌های بزرگ در شهرهای بزرگ اعتماد دارند. این وضعیت تا حدی رایج است. بیمارستان Union Medical College یکی از بهترین بیمارستان‌ها در چین است که با کادر درمانی برجسته و پرتعدادش، روزانه پذیرای بیش از ده هزار بیمار است. در چین بیمارستان‌هایی مشابه که خدمات مراقبت و درمانی با کیفیت بالا را به بیماران منطقه خود و اطرافشان ارائه می‌کنند، تنها ۷٫۷ درصد از کل بیمارستان‌های چین را تشکیل می‌دهند اما پذیرای ۴۸٫۷ درصد از بیماران از کل کشور هستند.
در واقع اگر از من لیستی از آرزوهایم برای ده سال آینده را بخواهند، این لیست شامل توجه ویژه به نابرابری‌هایی که بین استان‌های کشور وجود دارد، خواهد بود. تحقیقات ما نشان می‌دهند که در چین نابرابری درآمدی بسیار بیشتر از نابرابری برخورداری از خدمات بهداشت و سلامت است، چراکه طی سال‌های گذشته دولت سرمایه‌گذاری عظیمی در بخش سلامت و بهداشت انجام داده است و تمام منابع به سمت غرب کشور و مناطق توسعه‌نیافته گسیل شده است. این اقدام سبب بهبود وضعیت کلی بهداشت و سلامت کشور شده است. به اعتقاد من این نشانه خوبی است.
اگر ما به دنبال پوشش جامع خدمات سلامت و بهداشت هستیم، باید با کمک کارشناسان بیشتری در سطح اجتماعات و شهرهای کوچک که توانایی مواجهه با مشکلات متعددِ حوزه بهداشت و سلامت چین را دارند خدمات اولیه با کیفیت بالا و قابل اعتمادی ارائه کنیم. رصد کردن انواع مختلف سرطان، توصیه‌های رفتاری عمومی برای کاهش خطر ابتلا، این‌ها همه خدماتی در سطح ابتدایی هستند که می‌توانند به کاهش قابل توجه نیاز به خدمات مراقبتیِ سطح بیمارستانی بیانجامند.
بنابراین ما اکنون تلاش می‌کنیم تمام نظام‌های مرتبط با بهداشت و سلامت از بهداشت اولیه عمومی، پایداری سلامت و خدمات مراقبتی اولیه گرفته تا خدمات بیمارستانی را تجمیع کنیم. با تجمیع این‌ها ما مسئولیت سلامت مردم را به عهده می‌گیریم.
مترجم: مرجانم نمازی
بدون دیدگاه