اقشار آسیب پذیر

سکونتگاه‌های غیررسمی و وضعیت حاشیه‌ نشینی در ایران

تعریف مناطق حاشیه‌نشین (سکونتگاه‌های غیررسمی) برپایه “سند توانمندسازی سکونتگاه‌های غیررسمی” مصوب سال ۱۳۸۲، اصطلاح سکونتگاه‌های غیررسمی جایگزین حاشیه‌نشینی شد. بنابراین، در متن به‌جای حاشیه‌نشینی، اصطلاح سکونتگاه‌های غیررسمی به‌کار رفته است. سکونتگاه‌های غیررسمی بدون ضابطه در درون یا بیرون محدوده شهر به‌صورت شتابزده و مخفیانه ایجاد می‌شوند. این خانه ها دچار ضعف بنا و ریزدانگی نیز هستند. این سکونتگاه‌ها فاقد زیرساخت‌ها و خدمات شهری بوده یا در دسترسی به آنها محدودیت وجود دارد. شیوه تملک در این مناطق عموماً غیررسمی و تراکم جمعیت در آن‌ها بالا است. جمعیت سکونتگاه‌های غیررسمی در کشور آمارهای ستاد ملی بازآفرینی شهری نشان می‌دهد که جمعیت ... مطالعه بیشتر

حمایت گری اجتماعی برای اقشار آسیب پذیر

به عبارت ساده­ تر در ادبیات نظری موجود درباره حمایت­ گری به دو سطح فردی (Advocacy) و ساختاری (advocacy systems) برخورد می­ کنیم. سطح ساختاری آن چیزی است که ما آن را «حمایت­ گری اجتماعی» می­‌نامیم. با توجه به اینکه سازمان­ های مورد اشاره در بالا بیشتر با اشخاصی با ناتوانی جسمی بالا مواجه هستند، بخشی از خدمات آنها ناگزیر کمک به آنان است. تهیه ابزارهای لازم برای بهبود زندگی، حمایت حقوقی در برابر مسائل خاص، توانمندسازی آنان برای ادغام در جامعه بخشی از این کمک­های فردی هستند. اما فارغ از این مباحث که کمک به یک شخص محسوب می‌­شود، ... مطالعه بیشتر