توانمندسازی جامعه و حاکمیت ایدهی تقویت همزمان ظرفیتهای جامعه و حاکمیت را برای توسعه مدنظر دارد. برای توسعهی پایدار نیازمند حضور همزمان جامعه و دولت قوی هستیم؛ ضعف و خلل در هر یک از این دو طرف، باعث شکنندگی مسیر توسعه می‌شود؛ توسعهی آمرانه و دولتمحور همان اندازه در معرض بیثباتی است که توسعهی اجتماعمحور در فقدان دولت قوی.
شکاف میان فرم‌ها و کارکردهای حکمرانی خوب همواره توجه من را به خود معطوف داشته است. این شکاف در «گزارش‌های همبستگی جهانی» نیز قابل مشاهده است:
«گزارش همبستگی جهانی ابزاری برای درک سازوکارهای حکمرانی و مبارزه با فساد در سطح ملی است. این گزارش توسط محققان و روزنامه‌نگاران محلی و با یک روش‌شناسیِ تحسین‌شدۀ بدیع تحقیقاتی تهیه می‌شود که شامل یک فرآیند بررسی دقیق و مستحکم، با شفافیتی از آغاز تا پایان است.»
این گزارش‌ها شامل امتیازدهی به شماری از کشورهای جهان در رابطه با کیفیت قوانین و چگونگی اجرای آن‌ها است. همچنین این گزارش‌ها حاکی از شکافی است که میان قوانین و اجرای آن‌ها (میزان بهتر بودن فرم از کارکرد) وجود دارد. اکنون به نکات برجسته و برخی از مشاهدات مهم در رابطه با این گزارش‌ها اشاره می‌کنم:
نخست جدول زیر را در نظر بگیرید که کشورهایی با کمترین شکاف اجرایی را نشان می‌دهد.
سال ۲۰۰۸
در گام دوم، کیفیت قوانین را در برخی از کشورهای ثروتمند بالا، در مقایسه با کشورهایی که در جدول زیر نشان داده شده‌اند، مقایسه کنید.
در گام سوم، به طرح چند سوال می‌پردازیم:
نگرانی‌ای که در خصوص این اعداد و ارقام وجود دارد این است که اصلاحات حکمرانی شکافی میان فرم و کارکرد ایجاد کرده‌اند و این شکاف پابرجا است. کشورهای بسیاری وجود دارند که از اصلاحات پرهزینۀ حکمرانی «بهره‌مند» شده‌اند، اما قوانین در این کشورها هنوز هم به شکل ضعیفی اجرا می‌شوند (بسیاری از این قوانین از طریق اصلاحات وضع شده‌اند).
داده‌های موجود در این خصوص بسیار بحث‌برانگیز هستند و پرسش‌هایی را در مورد دست‌آوردهای اصلاحات در کشورهایی مانند کامبوج، اتیوپی، آذربایجان، مصر و گرجستان، مطرح می‌کنند. لازم به ذکر است که «مؤسسۀ مالی بین‌المللی» به برخی از این کشورها به عنوان بهترین اصلاح‌‌گران در زمینۀ «کسب‌وکار»، پاداش داده است. در مورد این وضعیت چه می‌توان گفت؟ آیا اصلاحات خوب در زمینۀ «کسب‌وکار» به معنای تصویب قوانین بسیار خوبی است که نمی‌توانیم آن‌ها را اجرا کنیم؟ آیا هدف این است که بدون اینکه در عمل بهتر شده باشیم، تنها بهتر به نظر بیاییم؟ یا شاید واقعاً بر این باوریم که با گذشت زمان این شکاف کاهش می‌یابد؟
تهیه‌کنندۀ متن: آرش گیاهچی
نویسنده: مت اندروز
منبع:
انطباق تکرارشونده‌ی مسئله‌محور(PDIA)
اصلاحاتبانک جهانیتوانمندسازیقانونکشورهای درحال توسعه
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شده‌اند *
دیدگاه
نام *
ایمیل *
