سیستم تحصیلی چین: نظام آموزش و پرورش چین چه شکل و شمایلی دارد؟

کودکان چینی  از شش سالگی می‌توانند وارد مدارس ابتدایی شوند. آنها پس از شش سال آموزش آبتدایی، سه سال را نیز در مدارس راهنمایی می‌گذرانند. این آموزش ۹ ساله که آن‌ها دریافت می‌کنند، آموزش اجباری ملی نام دارد و طبق آن لازم است همه کودکانِ در سنِ تحصیل به طور رایگان آموزش ببینند. در ادامه آموزش اجباری، دانش‌آموزان چینی، اولین امتحان مهم زندگی‌شان یعنی امتحان ورودی دبیرستان را که ژانگ کائو نام دارد، می‌گذرانند. بر اساس نتایج این امتحان و انتخاب‌های شخصی، هشتاد و هفت درصد از دانش‌آموزان، وارد آموزش متوسطه ارشد می‌شوند. از این تعداد، ۵۷ درصد به مدارس متوسطه عادی وارد می شوند تا به دانش فرهنگی و علمی دست یابند، در حالی‌که ۴۳ درصد واردِ مدارس متوسطه فنی‌وحرفه‌ای می‌شوند تا مهارت‌هایی را برای اشتغال بیاموزند.

در اکثر استان‌ها، دانش‌آموزانی که  وارد مدارس عادی می‌شوند، به دو گروه کلاسی تقسیم می‌شوند. یکی از کلاس‌ها بر علوم اجتماعی ( شاملِ زبان چینی، زبان انگلیسی، ریاضیات، سیاست، تاریخ و جغرافی) متمرکز است و دیگری بر علوم طبیعی (شاملِ زبان چینی، زبان انگلیسی، ریاضیات، فیزیک، شیمی و زیست‌شناسی). آن‌ها با انتخاب هریک از این دو، درباره مواد آزمون خود در امتحان ورودی دانشگاه که گائوکائو  نام دارد، تصمیم می‌گیرند.  این دومین امتحان مهم آن‌هاست. نمره کامل این امتحان ۷۵۰ است. در واقع، شش زبان خارجی وجود دارد که افراد می‌توانند انتخاب کنند. زبان انگلیسی محبوب‌ترین آن‌هاست. ورود دانش‌آموزان به دانشگاه مطلوب آن‌ها،  وابسته است به نمرات آن‌ها و نمره موردنیاز برای ورود به آن دانشگاه.

 بنابراین، آزمون گائوکائو برای چینی‌ها بسیار مهم است. به همین دلیل، اکثر دانش‌آموزان ارشد دبیرستان، به سختی و با استرسی مضاعف تلاش می‌کنند تا برای این آزمون آماده شوند. با وجود این، چین اصلاح چشمگیری در نظام آموزشی سابق خود اجرا کرده است.  طبق این اصلاح، گائوکائو با مدل «سه بعلاوه سه»  تطبیق می‌یابد. همه رشته‌ها نیاز به سطح بالای زبان چینی و به‌ویژه شناخت فرهنگ چینی باستانی دارند. نظامِ آموزش چین به آموزش جامع و مبتنی‌بر رشد شخصی توجه دارد. آزمون گائوکائو به گزینش از میان افراد امتحان‌دهنده بر اساس رشته‌ها معطوف است.

مترجم: سینا چگینی