کارشناسی ارشد اقتصاد توسعه
نتایجی که ارائه شده از دو برآورد اصلی برای میزان توانمندی حکومت هر کشور در سال ۲۰۱۲ استفاده می‌کند که براساس شاخص تهیه شده از توانمندی حکومت (از ۰ تا ۱۰) و رشد میان مدت توانمندی حکومت به عنوان میانگین نرخ‌های رشد کیفیت حکومت از سال ۱۹۹۶ تا ۲۰۱۲ است. منظور از در گل‌گیر کردن توانمندی اجرایی حکومت این است که حکومت‌ها توانی برای حل مشکلات خود ندارند و تلاش‌های آنها بی‌فایده است؛ به مانند کامینونی که در گِل گیر کرده است. هدف از این برآورد بررسی این مسئله است که در کشورهای درحال توسعه میزان توانمندی حکومت چه وضعیتی دارد و با در نظر گرفتن نرخ بهبود کیفیت حکومت در این کشورها چه مدت زمان لازم است تا این کشورها به توانمندی قوی برسند و به اصطلاح چه زمانی از وضعیت در گل‌گیر کردن توانمندی اجرایی حکومت خارج می‌شوند.
نمره ۶٫۵ آستانه توانمندی حکومت «قوی» انتخاب شده است. این استاندارد بالایی نیست زیرا دست‌کم برخی کشورها نمره ۱۰ می‌گیرند و سطح معمول برای یک کشور توسعه یافته نمره ۸ است. کشورهای دقیقا در زیر این آستانه اروگوئه و کرواسی هستند و بحرین درست بالای این آستانه است. هنگامی که «زمان رسیدن به توانمندی قوی» محاسبه می‌شود منظور رسیدن به معیارهای سازمان همکاری و توسعه اقتصادی یا رسیدن به دانمارک( نمره ۹٫۵) نیست بلکه رسیدن به ۶٫۵ است (یعنی درست بالای اروگوئه).
با استفاده از مقادیر مربوط به سال ۲۰۱۲ و نرخ رشد میان مدت کیفیت حکومت، زمان رسیدن به توانمندی قوی برای هر کشور محاسبه شده است؛ این یک پیش‌بینی یا پیش‌گویی نیست.بلکه فقط محاسبه ریاضیاتی یک مسئله فرضی است « اگر قرار باشد کشوری رشد میان مدت خود را در آینده ادامه دهد چقدر طول می کشد به امتیاز ۶٫۵ برسد؟» روشن است که در مورد ۷۰ کشوری که رشد منفی دارند پاسخ هرگز است. زیرا در حال عقبگرد هستند. اما حتی در مورد کشورهایی که رشد مثبت دارند این تخمین به چارچوب زمانی بسیار طولانی می‌رسد. این شاخص‌ها و محاسبات براساس روش انطباق تکرار شونده مسئله‌محور(PDIA) بدست آمده و طراحی شده‌اند.
لینک کوتاه https://iran-bssc.ir/?p=7130
بدون دیدگاه