خصوصی سازی

پیدا و پنهان تعارض منافع در شرکت‌های دولتی

تعارض منافع در شرکت‌های دولتی در ایران همواره مغفول بوده است. زمانی که کارشناسان از تعارض منافع سخن به میان می‌آورند معمولاً نگاهشان به بخش عمومی است. این مفهوم اگرچه به‌صورت کلی در برابر «بخش خصوصی» قرار دارد و هر نوع نظام غیرانتفاعی شامل دولت، سازمان‌های مردم‌نهاد، دانشگاه، رسانه و غیره را در برمی‌گیرد، اما طرح مفهوم تعارض منافع اغلب با «سازمان‌های دولتی» گره‌خورده است. این در حالی است که حوزه‌هایی همچون شرکت‌های دولتی و نهادهای فرادولتی (نهادهایی که دولت و مجلس توان نظارت کامل بر آن را ندارند) می‌تواند تأثیر قابل‌توجهی از تعارض منافع ببیند. در مقدمه خبرنامه شماره ... مطالعه بیشتر

خبرنامه شماره ۲۱ مقابله با فساد و فقر : خصوصی­ سازی و توزیع رانت و فساد

خصوصی­ سازی و توزیع رانت و فساد بازداشت رییس سازمان خصوصی­ سازی با اتهام سوء استفاده از موقعیت دولتی یا به عبارت دیگر فساد، سؤالات مهم و اساسی پیرامون سیاست خصوصی­ سازی در ایران را بیش از هر زمان دیگر برجسته کرد. نظریه جدید خصوصی ­سازی به عنوان سیاست اقتصادی، برای اولین بار توسط جمهوری فدرال آلمان در سال ۱۹۷۵ بکار گرفته شد و دولت بخش عمده سهام فولکس واگن را به سرمایه ­گذاران خصوصی فروخت .موج بعدی خصوصی­ سازی در دهه ۱۹۸۰ با خصوصی ­سازی تلکام توسط مارگارت تاچر و خصوصی کردن بانک­ های بزرگ کشور فرانسه توسط شیراک ... مطالعه بیشتر

خبرنامه شماره ۱۶ مقابله با فساد و فقر : خصوصی‌سازی و فساد

خصوصی‌سازی و فساد بررسی روند سه دهه پس از پایان جنگ جهانی دوم حاکی از دخالت بالای دولت‌ها در اقتصاد است. در آغاز دهه ۱۹۷۰ معلوم شد که اجرای سیاست‌های پیشین توفیق کمتری را در کشورهای دنیا به همراه داشته و با نزدیک شدن به پایان این دهه، کشورهای غربی با مشکلات اقتصادی عدیده‌ای روبرو شدند که باعث شد با شروع دهه ۱۹۸۰ انتقاداتی به حضور پررنگ دولت‌ها و عملکرد آن‌ها وارد شود. ایده تغییر مالکیت از طریق خصوصی‌سازی با تبلیغات گسترده مبنی بر شکست و عدم کارایی دولت و پررنگ کردن کارایی اقتصاد بازار، سرانجام در پایان دهه ۷۰ ... مطالعه بیشتر