سکونتگاههای غیررسمی و وضعیت حاشیه نشینی در ایران
تعریف مناطق حاشیهنشین (سکونتگاههای غیررسمی) برپایه “سند توانمندسازی سکونتگاههای غیررسمی” مصوب سال ۱۳۸۲، اصطلاح سکونتگاههای غیررسمی جایگزین حاشیهنشینی شد. بنابراین، در متن بهجای حاشیهنشینی، اصطلاح سکونتگاههای غیررسمی بهکار رفته است. سکونتگاههای غیررسمی بدون ضابطه در درون یا بیرون محدوده شهر بهصورت شتابزده و مخفیانه ایجاد میشوند. این خانه ها دچار ضعف بنا و ریزدانگی نیز هستند. این سکونتگاهها فاقد زیرساختها و خدمات شهری بوده یا در دسترسی به آنها محدودیت وجود دارد. شیوه تملک در این مناطق عموماً غیررسمی و تراکم جمعیت در آنها بالا است. جمعیت سکونتگاههای غیررسمی در کشور آمارهای ستاد ملی بازآفرینی شهری نشان میدهد که جمعیت ... مطالعه بیشتر