ابولا

کرونا در ایران- مرکز توانمندسازی حاکمیت و جامعه

رهبری عمومی در شرایط بحران – ۱۲

در یادداشت قبلی‌ام به‌طور خلاصه روایت کردم که لیبریا چطور در پاسخ به بحران سال ۲۰۱۴ ابولا ساختارهای سازمانی‌اش را در میانۀ راه تغییر داد. هدف اصلی من از روایت ماجرای این کشور این بود که نشان دهم چطور (در نظام مدیریت بحران)  نوعی ساختار منعطف، سریع و هموار دانه برفی بکار گرفتند. مطالعات نشان می‌دهد که سایر کشورها و سازمان‌ها نیز در مواجهه با بحران ساختارهای مشابهی به‌کار می‌گیرند. همچون کره و شرکت‌های خصوصی در جریان بحران مِرس. در یادداشت‌های پیش‌رو توضیح می‌دهم که شما چطور می‌توانید به بکارگیری ساختاری مشابه بیندیشید – به‌ویژه در مورد تشکیل تیم اصلی، ... مطالعه بیشتر
کرونا ویروس

رهبری عمومی در شرایط بحران – ۱۱

دو روز پیش تماسی داشتم با یکی از دانشجویان سابقم. او که اکنون در کشورش به‌شدت درگیر واکنش به بحران کووید-۱۹ یا کروناویروس است، چیزی با این مضمون به من گفت: «دولت ما برای واکنش به این بحران آماده نیست. ما همزمان با چندین چالش روبه‌رو شده‌‌ایم که به‌سرعت نیازمند ایده‌های جدید از منابع مختلف هستند. ما نمی‌توانیم مردم‌مان را به‌درستی بسیج کنیم.» مطمئنم که در این لحظه رهبران بسیاری با این جملات همدلی می‌کنند. شما به ساختار اداری‌تان نگاه می‌کنید و نمی‌دانید که چطور می‌تواند از پس ادارۀ این بحران برآید. مثل این است که بپرسید آیا کشتی‌ای که ... مطالعه بیشتر
کروناویروس- مرکز توانمندسازی حاکمیت و جامعه

کروناویروس و رفتار: چرا رهبران به «اطلاع‌رسانی مخاطره» بهتری نیاز دارند؟

من هفتۀ گذشته یادداشتی دربارۀ این نوشتم که چطور همه‌گیری جهانی کروناویروس همچون ابولا بایستی به‌مثابه یک مسئلۀ انطباقی پیچیده فهم شود که حل‌اش مستلزم یادگیری جمعی است. در این یادداشت می‌خواهم بر یکی از بخش‌های این یادگیری متمرکز شوم؛ تغییر رفتار در جهت توقف زنجیرۀ انتقال و روش‌های رهبری و اطلاع‌رسانی مخاطرۀ مورد نیاز برای محقق شدن این مهم. کروناویروس توأمان پدیده‌ای زیستی و اجتماعی است و رهبران ابعاد اجتماعی آن را نادیده می‌گیرند. ابتدا ببینیم که تغییر رفتار چه ارتباطی با این همه‌گیری دارد. چند هفتۀ پیش مقاله‌ای که بسیار بازنشر یافت خواهان این بود که مسئولان برای ... مطالعه بیشتر

همه‌گیری‌های جهانی به‌مثابه مسائل پیچیدۀ انطباقی

یادداشت مهمان به نویسندگی پیتر هرینگتن[۱] در‌حالی که دنیا با اولین همه‌گیری حقیقتاً جهانی دست‌به‌گریبان است، یکی از چالش‌های اصلی طرز تلقی‌های متفاوت دربارۀ شیوع کنونی کروناویروس است. کرونا ازیک‌سو، ویروسی است که علم پژشکی می‌تواند راه مهار آن به ما نشان دهد. ازسوی دیگر، یک چالش جدی اجتماعی است که رفتار و هنجارهای انسانی در مقابله با آن مهم هستند. درحقیقت، مسئله هر دو جنبه را دارد و اگر ما به این اذعان نداشته باشیم و نفهمیم که فائق آمدن بر این بحران مستلزم یادگیری انطباقی است، جان‌های زیادی تلف خواهد شد. پنج سال پیش و در دورۀ شیوع ... مطالعه بیشتر