کارشناس ارشد جامعه شناسی
کارشناس پژوهشی- حمایتگری مرکز توانمندسازی حاکمیت و جامعه
هدف اصلی این کتاب استفاده از روش توصیفی و اکتشافی برای شناسایی نهادها و آکادمی‌های تخصصی و پیشرفته ضد فساد در نقاط مختلف جهان و بررسی مقایسه‌ای نحوهٔ عملکرد و همچنین مطالعه الگوهای آموزشی و عملیاتی و نقش این نهادها در فرایند مقابله با فساد در جوامع خود و در سطوح منطقه‌ای و بین‌المللی است تا الگویی کاربردی برای انجام اقدامات مشابه در اختیار نهادهای ذی‌ربط در جمهوری اسلامی ایران به‌ویژه سازمان بازرسی کل کشور ترسیم کند.
این کتاب مشتمل بر شش فصل است. فصل اول به کلیات، اهمیت و ضرورت موضوع نهادهای ضد فساد و مفاهیم بنیادین (حکمرانی خوب، حکمرانی جهانی، فساد، ضد فساد و آکادمی‌های ضد فساد) اختصاص دارد. در این فصل نویسنده آمارهای نامناسب مفاسد اقتصادی و اداری ایران و تأکیدات فراوان مقام معظم رهبری را ضرورتی برای تقویت نهادهای قضایی و نظارتی کشور در مبارزه با فساد عنوان می‌کند.
فصل دوم چارچوب نظری است که به طور خلاصه نظریه نهادگرایی، نهادگرایی لیبرال و نئولیبرال را توضیح می‌دهد و در آخر نسبت رویکرد نهادگرایانه و معضل فساد در عصر کنونی را تشریح می‌کند.
فصل سوم درباره بیست و چهار آکادمی ضد فساد و نهادهای مشابه در جهان است که به معرفی، تاریخچه، چگونگی تشکیلات و ساختار و… نهادها می‌پردازد، از جمله این نهادهای آکادمی: آکادمی بین‌المللی مبارزه با فساد، آکادمی مبارزه با فساد مالزی، آکادمی مبارزه با فساد عراق، آکادمی و کمیسیون مستقل اعمال مفسدانه و دیگر جرائم مرتبط نیجریه، آکادمی ضد فساد منطقه‌ای برای آمریکای مرکزی و کارائیب در پاناما، آکادمی عدالت ارمنستان و… است. در ادامه این فصل ۱۷ نهاد ضد فساد مشابه معرفی می‌شوند که شامل انجمن بین‌المللی مراجع ضد فساد، گروه دولت‌های ضد فساد، موسسه آمبودزمان بین‌المللی، شبکه تحقیقات مبارزه با فساد و … است.
فصل چهارم نویسنده بر اساس اهداف، عملکرد و برنامه‌های آکادمی‌ها و نهادهای ضد فساد در جهان، نقاط اشتراک و افتراق آنان را احصا نموده و الگویی تطبیقی را ارائه داده است. مؤلفه‌هایی که برای یک رهیافت جامع ضد فساد در نظر گرفته شده است، شش رویکرد را مد نظر دارد که شامل رویکرد کل گرایانه، رویکرد فنی، رویکرد همکاری جویانه، رویکرد مخاطب محور، رویکرد فرهنگ‌ساز و رویکرد محور در مبارزه با فساد است.
با توجه به این رویکردها، نویسنده هشت شیوه مقابله با فساد را فهرست کرده است: آموزش و تعلیم کارشناسان ضد فساد، مشاوره و پشتیبانی فنی، ارتباطات و تعاملات مستقیم، شبکه‌سازی برای اشتراک‌گذاری تجارب، فعالیت‌های پژوهشی و تولید محتوا، معیار سازی و شاخص سازی برای فساد، نظارت، رصد، ارزیابی و بازخورد گیری و در آخر فعالیت‌های رسانه‌ای و تبلیغی ضد فساد.
فصل پنجم به همکاری جمهوری اسلامی و سازمان بازرسی با آکادمی‌های ضد فساد اختصاص دارد که رویکرد بین‌المللی سازمان بازرسی و تعاملاتش با فعالیت‌های ضد فساد در منطقه و آسیا تشریح می‌کند. فصل ششم نتیجه‌گیری و جمع‌بندی کتاب است.
منبع:
*سعیدی، روح‌الامین (۱۳۹۵) آکادمی‌ها و نهادهای ضد فساد، [به سفارش] قوه قضائیه، سازمان بازرسی کل کشور، مرکز مطالعات و پژوهش‌های سلامت اداری و مبارزه با فساد، تهران: نشر علوم اجتماعی.
بدون دیدگاه