بخشنامه مدیریت تعارض منافع سازمان بهزیستی


یکی از راهکارهای ارتقای سلامت اداری و کارآمدسازی سیستم‌های اداری مدیریت تعارض منافع در آن‌ها است. به سبب آنکه سازمان بهزیستی به اقشار محروم جامعه خدمات رفاهی ارائه می‌دهد، پیشگیری از ناکارآمدی و ترجیح منافع خصوصی بر منافع اقشار محروم جامعه در آن از اهمیت دوچندانی برخوردار است. خوشبختانه رئیس سازمان بهزیستی به‌منظور مدیریت تعارض منافع در این سازمان در تاریخ 12/6/98 بخشنامه مدیریت تعارض منافع سازمان بهزیستی را ابلاغ کرده است. این بخشنامه ناظر بر موقعیت متعارض «اشتغال هم‌زمان» و «رابطه خویشاوندی» بوده است و کارکنان این سازمان و بستگان آن‌ها از تأسیس یا فعالیت در مراکز وابسته به بهزیستی منع کرده است.

تاریخ انتشار : ۲۷ مهر ۰۰

تعارض منافع سازمان بهزیستی

مهم‌ترین نقطه قوت  بخشنامه مدیریت تعارض منافع سازمان بهزیستی، مدیریت و حذف موقعیت اشتغال هم‌زمان است. چراکه اشتغال بیرونی بستر ایجاد سایر موقعیت‌های تعارض منافع  مانند «قاعده گذاری برای خود» و «نظارت بر خود» را نیز فراهم می‌کند. لذا در این بخشنامه تمام کارکنان این سازمان که دارای پستی (با مسئولیت نظارت یا سیاست‌گذاری هستند از تأسیس و  فعالیت در مراکز  منع شده‌اند. از دیگر نقاط قوت بخشنامه آن است که کارکنان بهزیستی مخیر شده‌اند تا پست سازمانی‌شان یا اشتغال در مرکز خصوصی را انتخاب کنند.

پیامدهای اشتغال بیرونی برای سازمان بهزیستی

کمترین پیامد اشتغال هم‌زمان در سازمان بهزیستی عبارت بود از آنکه کارکنانی که صاحب‌امتیاز مراکز نیز بودند، به سمت تقویت مراکز خود حرکت کرده بودند. آشکارترین مثال در این زمینه در اولویت قراردادنِ مراکز خود به هنگام تسهیم بودجه بود که کیفیت خدمات دریافتی توان‌جویان سایر مراکز را نیز متأثر کرده بود. به‌علاوه مراکزی که توسط کارکنان این اداره تأسیس‌شده بودند، در معرض بیشترین تخلفات و فساد قرار داشته‌اند. چراکه بازرسی مراکز توسط همکاران و چه‌بسا کارمند پایین رتبه‌تر از مدیر مرکز، موجب اغماض و نادیده‌گیری این تخلفات شده بود.

به‌علاوه اشتغال بیرونی مسیر اصلی ارائه خدمات به توان‌جویان این سازمان را متأثر کرده بود. در تمام کشورهای توسعه‌یافته رویکرد توان‌بخشی مبتنی بر جامعه یا CBR که به نگهداری معلولین در خانواده و حمایت و آموزش خانواده تأکید دارد بر رویکرد نگهداری ایزوله‌ی معلولین و توان‌جویان در مراکز نگهداری برتری یافته است. مسئولان مراکزی که از مدیران و سیاست‌گذاران سازمان هستند، روند اجرایی شدن طرح توان‌بخشی مبتنی بر جامعه را به ضرر جامعه هدف سازمان و افزایش سود شخصی خود، کُند یا سلب کرده‌اند. فراگیر شدن رویکرد توان‌بخشی مبتنی بر جامعه، منافع بسیاری از این مراکز را به خطر می‌اندازد. چراکه در این صورت نیازی به وجود مراکز شبانه‌روزی نگهداری معلولین به تعداد زیاد وجود نخواهد داشت و یارانه این معلولین به‌جای آنکه به مراکز تعلق بگیرد به خانواده آن‌ها داده خواهد شد.

اشتغال درب‌گردان در سازمان بهزیستی

بر اساس اظهارات دکتر قبادی دانا، رئیس سازمان بهزیستی از حدود ۴۲ هزار مرکز این سازمان تنها حدود ۱۲۰۰ مرکز تحت مدیریت کارکنان این سازمان بوده است. که پس از اجرایی شدن بخشنامه مدیریت تعارض منافع سازمان بهزیستی حدود ۱۷۲ نفر از کارکنان سازمان، مراکز خصوصی خود را واگذار کرده‌اند و حدود ۹۰ نفر از کارکنان نیز پست سازمانی خود را رها کرده و فعالیت در مراکز خصوصی خود را برگزیدند. به‌علاوه حدود ۷۰ درصد مراکز، تحت سرپرستی بازنشستگان، و ۳۰ درصد از این مراکز تحت سرپرستی شاغلان این سازمان است که درواقع مشمول این بخشنامه شده‌اند. بنابراین یکی از نقاط ضعف این بخشنامه در برنگرفتن موقعیت درب‌های گردان است.

از دیگر نقاط ضعف بخشنامه مدیریت تعارض منافع سازمان بهزیستی، نقض حقوق نسل‌های آتی و یا خویشاوندان کارکنان سازمان بهزیستی است. طراحان این بخشنامه به سبب آنکه امکان واگذاری مراکز مشمولان بخشنامه به بستگان درجه‌یک را سلب کنند، صدور مجوز تأسیس مراکز برای بستگان این افراد را برای همیشه منع کرده‌اند. در حالی است که راه‌حل سایر کشورها برای مدیریت موقعیت خویشاوندی اقداماتی نظیر خود اظهاری و یا انصراف از تصمیم‌گیری در موارد خاص است.

لینک کوتاه https://iran-bssc.ir/?p=19451

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *