پس بیاییم ببینیم جوامع روی این شکل کجا هستند. خب چین یکه‌سالاری است. درنتیجه آن کشور روی این خط در اینجا قرار دارد و آن اقتصاد موفق خیره‌کننده‌ای داشته است. بر روی این محور خیلی سریع به سمت درآمد سرانه بالاتر رفته است. بنابراین اگر به ۳۰ و ۴۰ سال قبل (سال ۱۹۸۰) نگاه کنیم چین جایی مثل اینجا بود.
اکنون اگر به این شکل نگاه کنیم چین به اینجا رسیده است و بالاتر می‌رود.
چین در تحلیل ما واقعا با اعتراضات پایین‌تری شروع می‌کرد اگر دموکراتیزه شده بود. روشن است که مقامات چین به آن شکل باور ندارند و شاید حق با آنها باشد.
تا جایی که ما می‌توانیم ببینیم این رابطه تجربی است. یک دولت معمولی آفریقایی، نه همه آنها بلکه یک کشور نوعی، بسیار فقیرتر از ۲۷۰۰ دلار سرانه است بسیار فقیرتر. اگر ما به مثلا دهه ۱۹۸۰ برگردیم بیشتر نه همه حکومت‌های افریقایی، اما بیشترشان یکه‌سالاری بودند.
و سپس با موج دموکراسی‌سازی در سراسر جهان در ابتدای دهه ۱۹۹۰، بیشتر آنها اینک دموکراتیزه شدند.
و درنتیجه در آفریقا انتظار داریم سطح اعتراضات خیابانی افزایش یابد.
پس اگر بخواهیم یک کاربرد برای دو پرسش خیلی مهم داشته باشیم. آیا چین دموکراتیزه خواهد شد و اگر شد چه اتفاقی خواهد افتاد؟ و پیامد دموکراتیزسیون در افریقا چه بوده است؟
- دوره آموزشی «از فقر به ثروت؛ فهم توسعۀ اقتصادی»
- مدرس: پل کولیر-دانشگاه آکسفورد
- برگردان به فارسی: مرکز توانمندسازی حاکمیت و جامعه جهاد دانشگاهی
- مترجم: جعفر خیرخواهان
- تدوینگر کلیپ: حسین خداپرست
بدون دیدگاه