نماد سایت مرکز توانمندسازی حاکمیت و جامعه

ذی‌نفعان: از تعارض تا هماهنگی

مدیریت ذی‌نفعان- مرکز توانمندسازی حاکمیت و جامعه

نمودار شماتیک فوق بخشی از ذی‌نفعان یک سازمان را نشان می‌­دهد. نوع منفعت هرکدام از گروه­های بالا مشخص است، بنابراین به عنوان توضیح آنکه منظور از «گروه­هایی که منافع ویژه دارند» گروه­هایی مدنی همچون سازمان­های زیست­‌محیطی، حامی حقوق زنان، حمایت از مصرف­‌کننده و غیره است.

بخش سوم این مقاله به تشریح منفعت هرکدام از این ذی­نفعان می ­پردازد:

سهامداران مشارکت در توزیع سود، حق خرید سهام جدید، حق رای، بازرسی، انتقال سهام، انتخاب هئیت مدیره
بستانکاران پرداخت اصل و فرع بدهی، ایمنی دارایی مورد وثیقه، اولویت نسبی در زمان انحلال و
کارکنان رضایت مالی، اجتماعی و روانی در محل کار، سهیم شدن در مزایای جانبی، آزادی در پیوستن به اتحادیه ها، شرایط کار مناسب
مشتریان کیفیت، قیمت و خدمات پس از فروش،  تحقیق و توسعه برای بهبود محصول، تسهیل اعتبار برای مشتری
تامین کننده ادامه حیات موسسه، انجام به موقع تعهدات، روابط حرفه ای در قرارداد
دولتها مالیات، رقابت منصفانه، رعایت قوانین و مقررات
اتحادیه ها شناخته شدن به عنوان نماینده کارکنان، استمرار حضور اتحادیه در سازمان های کسب و کار
رقبا رعایت هنجارهای تعیین شده توسط جامعه و صنعت برای رفتار رقابتی، رفتار حرفه ای از جانب همکاران

بخش چهارم این مقاله به مدیریت ذی­‌نفعان می­پردازد. نویسندگان یادآور می­‌شوند که قدرت هر یک از ذی‌نفعان به یک میزان نیست و برای مدیریت ذی‌نفعان اولین گام تعیین قدرت آنان است. علاوه بر این بخشی کوتاه از مقاله به این موضوع م‌ی­پردازد که سازمان چه مقدار می­تواند بر ذ‌ی‌­نفعان خارجی تاثیر بگذارد. با توجه به مثال­هایی که آورده می‌­شود، نتیجه گیری آن است که سازمان­ها به طور موثری می‌­توانند بر ذی­نفعان خارجی تاثیر بگذارند. البته نکته قابل تامل آن است که اکثر مثال­های ارائه شده در مقاله برای مدیریت ذی‌نفعان خارجی استفاده غیراخلاقی از «تعارض منافع» است. برای مثال پیشنهاد مولفان برای تاثیرگذاری بر ذی­‌نفعان دولتی به کار‌گیری کارگزاران دولتی در سازمان، برای موسسات مالی انتخاب مدیران اجرایی و غیره است.

در نهایت مقاله نتیجه گیری می­‌کند که بهترین نوع برنامه‌­ریزی استراتژیک برای سازمان­ها برنامه‌­هایی هستند که منافع تمام ذی­‌نفعان (بخصوص قدرتمندان: اشاره می‌شود در هر سازمان ۲ ذی­نفع اساسی وجود دارد) را دیده و آنان را راضی نگه دارد.

منبع

دریافت متن کامل مقاله