معاونت درمان سازمان تأمین اجتماعی یکی از سه معاونت کارکردی این سازمان است که در واقع بخشی از مهم‌ترین وظایف و مأموریت‌های سازمان تأمین اجتماعی را برعهده دارد. یکی از مسائل مهم و اساسی‌ای که کارشناسان در خصوص این معاونت ذکر می‌نمایند، حضور پزشکان در رأس مدیریت بخش‌های گوناگون این معاونت است. بحث بر سر اینکه آیا حضور یک پزشک که خود دارای منافعی در حوزه درمان است، در رأس امور این معاونت می‌تواند درست باشد و یا اینکه باید به جای پزشکان افرادی با تخصص‌های مدیریتی که خود هیچ ارتباطی با حوزه پزشکی و منافعی در زمینه درمان ندارند، همواره در میان کارشناسان مطرح است.
در مجموع معاونت درمان سازمان تأمین اجتماعی با موقعیت‌های گوناگون تعارض منافع مواجه است که در اینجا به برخی از آنها پرداخته‌ایم. برای مثال می‌توان به اشتغال بیرونی یا همان اشتغال همزمان پزشکان بیمارستان‌های تأمین اجتماعی در بیمارستان‌ها و مطب‌های خصوصی اشاره کرد. همچنین حضور همزمان پزشکان معاونت درمان در شرکت‌های تجهیزات دارویی و پزشکی از دیگر مصادیق اشتغال بیرونی در این معاونت است. در برخی موارد پزشکانی که در این معاونت در حال فعالیت هستند با موقعیت دریافت رشوه و هدیه جهت همکاری با برخی از شرکت‌های تجهیزات دارویی و پزشکی و خرید از آنها مواجه می‌شوند. در خصوص چنین شرکت‌هایی با یک موقعیت تعارض منافع دیگر نیز مواجهیم و آن هم سهامداری یا مالکیت در این شرکت‌ها توسط پزشکان سازمان تأمین اجتماعی است. از آن‌جایی‌که پزشکان در رأس امور معاونت درمان قرار دارند، نظارت آنها بر هم‌صنفان خود در بیمارستان‌های تأمین اجتماعی مصداق موقعیت نظارت بر خود یا اتحاد ناظر و منظور است. در نهایت می‌توان گفت، معاونت درمان سازمان تأمین اجتماعی به نوعی در موقعیتی میانه قرار گرفته است و از یک‌سو منافع سازمان در اینجا مطرح است و از سوی دیگر منافع پزشکان که به صورت کامل با منافع سازمان همراه و هم‌سو نیستند و در مواردی منافعی متفاوت دارند و به همین علت موقعیت‌های تعارض منافع در این معاونت اجتناب‌ناپذیر است.
