بسیاری می‌پرسند که «برای اجرای PDIA نیاز به وجود چه کسانی است؟». ما این پرسش را «مسئلۀ کنشگری» می‌نامیم. این پرسش، ترکیبی است از دیدگاه‌های ناظر بر سیاست، امور اجرایی، دیوانسالاری و توانمندی. برای اجرای کارها، وجود چه کسانی ضروری است؟ این افراد چکار باید بکنند؟ قبلاً در این باره صحبت کرده‌ایم و گفته‌ایم که به کسانی نیاز دارید که به لحاظ رسمی، مجاز باشند، اجرایی باشند، اختیار داشته باشند و غیره، اما در این‌جا می‌خواهم به اجمال دربارۀ افراد کلیدی، دست‌کم در ابتدای کار صحبت کنم. سپس در چند ویدئوی بعدی، از تیم خواهم گفت که ابزار مهمی برای اجرای کارها است.
نخستین چیزی که می‌خواهم بگویم، آن است که به کسانی نیاز دارید که ما آن‌ها را مقام دولتی می‌نامیم. زمانی به مقامات دولتی نیاز است که ما وزیر، معاون وزیر یا دارای مقامی رسمی در دولت هستیم و گروهی می‌سازیم تا با ما همکاری کنند. افراد به این دلیل، پای کار می‌آیند که مسئله‌ای دارند و نمی‌توانند از پسِ آن بربیایند ولی باید آن را حل کنند و در این کار، فوریت داشته باشند. کار بعدیِ این مقام دولتی، آن است که تیم بسازد و به عنوان مرجع و سرپرست تیم، نقش اعضا را مشخص کند و آن‌ها را در قالب تیم گرد هم آورد. تیم‌ها معمولاً پنج الی هفت نفری هستند. این افراد ممکن است متعلق به یک یا چند سازمان باشند. این امر، به مسئله‌ای که باید حل شود بستگی دارد، و نیز به مقامی که افراد را در قالب تیم و برای کار در چارچوب PDIA گرد هم آورده است.
مورد بسیار مهم، آن است که افرادِ حاضر در تیم باید انگیزۀ فعالیت داشته باشند. بسیار مهم است که آن مقام دولتی، برای اعضا این امکان را فراهم کند تا بخشی از کار باشند. در جریان کار می‌توان تیم را کمی تغییر داد. تیم نیز می‌تواند شبکه‌ها و روابطش را گسترش دهد تا امکانات، ایده‌ها و تجربیات مورد نیاز برای انجام کار را به دست آورد. این است عزیمت‌گاه ما در موضوع کنشگری در PDIA.
