نماد سایت مرکز توانمندسازی حاکمیت و جامعه

سازوکارهایی برای جلوگیری از وقوع تعارض منافع در چین

کارمندان دولت

سونگ داجون- معاون مدیرکل اداره نظارت و بازرسی وزارت نظارت جمهوری خلق چین در مقاله خود می‌نویسد: وظیفه کارمندان دولتی خدمت صادقانه به منافع ملی یا عمومی است یعنی دوری از سودها یا مزایای شخصی که ممکن است در خلال انجام کار خود با آن روبرو شوند؛ اما کارمندان دولتی، انسان بوده و آن‌ها نیز همانند سایرین وسوسه خواهند شد. مثال‌های زیادی از تعارض منافع واقعی وجود دارد که هرچند در ابتدا ارتباطی معقول و مشروع به نظر می‌رسند اما نهایتاً به فساد منجر می‌شوند. این نمونه‌ها ضرورت تعیین مرز مشخص میان منافع خصوصی و دولتی را در جهت صیانت از سلامت دولت و مبارزه با فساد روشن می‌کند. تعارض منافع و فساد برآیند سوءاستفاده از قدرت دولتی است. وضع قوانین به استانداردسازی اخلاق حرفه‌ای کارمندان دولتی کمک می‌کند. مسلماً در یک سیستم سخت‌گیرانه محرک‌های چندانی برای وسوسه کردن کارکنان دولتی به سمت فساد وجود ندارد.

دولت چین قوانین هدفمندی را جهت تدوین اصول رفتاری مقامات دولتی تصویب کرده است. در سال ۲۰۰۵، اجرای برنامه‌ای برای ساخت و تکمیل یک سیستم مجازات و پیشگیری از فساد که بر سه محور آموزش، نهادینه‌سازی و نظارت استوار بود را آغاز کرد. این دولت قصد دارد تا سال ۲۰۱۰ چارچوب حقوقی بنیادینی برای پیشگیری و مجازات فساد ایجاد کند.

چارچوب قانونی و مقرراتی چین شامل سه مؤلفه اصلی است: اصول و ضرورت‌های کلی، مقررات ویژه، مفاد و مقررات موجود در سایر قوانین. در ادامه مقاله این مؤلفه‌ها با جزییات بیشتر توضیح داده می‌شود.

دولت چین چندین سیستم، سازوکار و مقررات را برای پیشگیری از تعارض منافع ایجاد کرده که ۴ حوزه اصلی را هدف قرار می‌دهند: اعمال قدرت، اظهارنامه دارایی و درآمد، ممنوعیت‌های مربوط به منافع، مزایا و ریخت‌وپاش‌های شخصی و محدودیت‌هایی راجع به اشتغال و وابستگی کارمندان دولت و بستگان آن‌ها. این مفاهیم با جزییات بیشتر در ادامه توضیح داده خواهد شد.

سازوکارهای کنترل اعمال قدرت:

این سازوکارها شامل موارد زیر است:

الزامات اظهار منافع و افشاگری:

این الزامات کارمندان دولتی بالاتر از شهرستان را موظف می‌کند تا درآمدهای خود شامل دستمزد، پاداش، کمک‌هزینه، یارانه، درآمد حاصل از ارائه مشاوره، سخنرانی، نوشتن، ویرایش، نقاشی و نیز اطلاعاتی مربوط به وضعیت تأهل، ترتیبات زندگی همسر و فرزندان خود و نهایتاً هرگونه فعالیت یا منافع تجاری خارج از کشور را اعلام کنند.

محدودیت‌ها و مقررات مربوط به منافع، مزایا و ریخت‌وپاش‌های شهری:

این محدودیت‌ها و مقررات به چهار دسته تقسیم می‌شوند.

مقررات مربوط به اشتغال/ منصب دولتی و وابستگی‌های خانوادگی:

این مقررات در چهار دسته تقسیم‌بندی می‌شوند.

رویکرد عملی دولت چین برای مدیریت تعارض منافع استفاده از اقدامات بازدارنده و قهری به‌واسطه آموزش هدفمند، سیستم نظارت و بازرسی و اقدامات انضباطی شفاف را اتخاذ کرده است. در ذیل این ابزار جداگانه توضیح داده می‌شوند.

آموزش، پرورش و آگاهی عمومی: از اهداف این آموزش کسب اطمینان نسبت به آگاهی کارمندان از اخلاق حرفه‌ای، صداقت، پشت‌کار در خدمات عمومی است. در این برنامه نمونه‌هایی از فساد به بحث گذاشته می‌شود تا رفتار اخلاقی به کارمندان آموزش داده‌شده و آن‌ها را با اقدامات تنبیهی و قهری ناشی از اعمال خلاف قانونشان آشنا سازند. در راستای گسترش آموزش و انتقال پیام از رسانه‌ها و مدارس نیز کمک گرفته می‌شود.

دستگاه‌های نظارت و بازرسی: سیستم نظارت و بازرسی دولت چین شامل چندین مجرا و لایه برای نظارت بر فعالیت‌های مجلس، اقدامات قضایی و فعالیت احزاب سیاسی است. کنگره خلق چین مسئولیت نظارت، تحقیق و تفحص و انجام بازرسی بر این سیستم را بر عهده دارد. نظارت بر اجرای بودجه بر عهده دستگاه‌های حسابرسی و نظارت قضایی نیز بر عهده دادگاه‌ها است. جامعه مدنی، رسانه‌ها و عموم مردم نیز به‌واسطه حمایت­طلبی، مشارکت سیاسی و گزارش‌های تحقیقاتی نقش نظارتی خود را ایفا می‌کنند. خطوط تلفن و مراکز گزارش دهی ایجادشده‌اند تا موارد سوءاستفاده‌های گزارش‌شده توسط مردم را ثبت کنند.

اقدامات انضباطی/ سازوکار تنبیهی: جمهوری خلق چین مکانیسمی فعال ایجاد کرده است که در آن نهادهای نظارتی، پلیس و دستگاه قضایی با یکدیگر همکاری کرده و از هم پشتیبانی کنند. بر همین اساس، کارمندان متخلف مورد بازرسی و مجازات قرار می‌گیرند. این مجازات شامل هشدار، سرزنش، یا سرزنش جدی، تنزل رتبه، عزل شدن از مقام و حتی اخراج است.

 

این یادداشت معرفی فصل چهارم کتاب «مدیریت تعارض منافع با عنوان تعریف تعارض منافع، چارچوب‌های کلی، حقوقی، نهادی، الگوهای عمل مناسب در سطح بین‌المللی» است که توسط مرکز توانمندسازی حاکمیت و جامعه ترجمه‌شده و به‌زودی منتشر می‌شود.