حکمرانی شبکهای ناظر بر به کارگیری ظرفیتهای جامعهی مدنی ـ نهادها و سازمانهای مردمنهاد ـ است که در اصلاح و بهبود شیوهی حکمرانی و ارتقاء ظرفیتهای آن کاربرد دارد. فرض اصلی در حکمرانی شبکهای این است که جامعهی کاملاً دموکراتی وجود دارد و در آن هرکس میتواند بر حاکمیت اثرگذار باشد. در تحلیل حکمرانی شبکهای موفق چهار مولفه اعتماد، اجماع، اندازه و توانمندی بررسی میشود.