ایجاد شبکه‌های اصلاحی، توصیه اصلی نظریه توانمندسازی حاکمیت و جامعه برای بهبود وضعیت اقتصادی و اجتماعی است. مبنای نظری این توصیه «حکمرانی شبکه‌ای» است.
حکمرانی شبکه‌ای بر این پایه شکل گرفته است که قدرت حکومت‌ها در کشورها برای تغییر وضعیت موجود و اصلاح امور کاهش یافته است و برای تغییر مجبور به همکاری با بخش‌هایی از جامعه مدنی و بخش خصوصی هستند.
